هر محصول مصنوعمعماری صرفنظر از ابعاد، بزرگی یا کوچکی آن، به زمین متصل است، به طبیعت به عنوان منبع وابسته است، سبب تغییرات محیطی می گردد، بر روی زندگی انسان و غیرانسان اثر می گذارد.با توجه به نقش، میزان و اثر، به طور آشکار می توان بیان نمود که معماری،مسئول مستقیم تغییر سریع اکوسیستم شهرهاست. در پژوهش حاضر سعی شده است تا با استفاده از رویکرد معماری پایدار الگویی ترسیم نموده و از طریق آن به طراحی مبتنی بر احترام به محیط زیست اطراف دست یابیم، و با بکارگیری انرژی های تجدیدپذیر، به طراحی مجموعه ای با میزان اثرگذاری ناچیز بر روی محیط زیست اطراف برسیم. که خود می تواند به کاهش مصرف و بهینه سازی مصرف انرژی کمک شایانی نماید. lca یا به تعبیری تحلیل چرخه حیات به عنوان مفهوم و ابزاری جدید به کمک معماری طرح آمده و با ارزیابی شاخص های زیست محیطی موجود در طرح و ارائه نمودارهای آن می توان به رویکرد نوینی در بازخورد طراحی پایدار در کشور برسیم.وظیفه اصلی معمار انتخاب بهترین روش نیست بلکه تجزیه و تحلیل و ارائهتمامیانتخاب های پیش رو که خود می تواند راه حلی بهینه باشد. در این روش، راه حل یگانه ای وجود ندارد، بلکه ما به یک نیاز فوری در جهت رسیدن به راه حل بهینه نیاز داریم. موضوع این پایان نامه که طراحی مجتمع آموزشی با رویکرد پایداری و محوریت چرخه حیات ساختمان مبتنی بر کالبدی جدید این قابلیت را داراست که خود بستری برای بررسی بیشتر در آن کالبد باشد. از دیگر موارد مورد اشاره در طرح الگوی پژوهش محور است، که با وجود بکارگیری سیستم های نوین در حوزه انرژی در معماری، خود می تواند نمونه موردی مناسبی جهت بررسی در آن حوزه باشد. تمامی موارد فوق این قابلیت را داراست که افقی نو در بحث طراحی مبتنی بر پایداری با محوریت lcaبوجود آورده و یا تغییر نگرش در طراحی بوجود آورد. و به عنوان پارادایمی در طراحی فضاهای آموزشی و بررسی نقش و میزان اثرگذاری زیست محیطی آن مطرح گردد.