سیر روند آپارتمان نشینی به عنوان مهمترین تحول فرآیند شهرنشینی تحت تاثیر پیشرفت های صنعتی ، ازدیاد جمعیت ، تولید شیوه های معماری نوین و توسعه عمودی بوده که به شکل امروزی درآمده است . تسریع در تولید و انبوه سازی ، در بسیاری از مواقع سبب توجه به کمیت و غفلت از کیفیت شده است؛ قرار دادن کیفیت در درجه دوم اهمیت ، از بین رفتن رضایتمندی و ایجاد کسالت روحی و جسمی استفاده کنندگان از مسکن و افت کیفیت زندگی را سبب گردیده است . این در حالیست که علل ایجاد مجتمع های مسکونی عواملی چون برقراری امنیت ، بهره گیری از امکانات بیشتر و بهتر ،کاهش هزینه ها ، امکان لذت بردن از زندگی جمعی و عواملی از این دست است که همگی زیرمجموعه اصول پایداری در تقسیمات پایداری اجتماعی می باشند و در صورت رعایت این اصول به داشتن جامعه ای پایدار نزدیک خواهیم شد. در این تحقیق به بررسی ابعاد انسانی پایداری اجتماعی و فاکتورهایی نظیر : راحتی ، آسایش ، امنیت ، رشد ، فرهنگ، هویت ، نظم وغیره با استفاده از نظر اساتید و متخصصان این حوزه پرداخته شده است و پس از آن با بررسی ارتباط این عوامل با یکدیگر به نتایج مثبتی جهت بهبود فضای زیست از بعد اجتماعی می پردازیم . شهرک امید تهران و شهرک آسمان تبریز به عنوان نمونه های موردی موفق بررسی گردیده و شهرک شهاب شهر در منطقه 22 تهران نیز در قالب پرسشنامه بررسی گردیده است. برای دستبابی به نتایج ، علاوه بر مطالعات کتابخانه ای، از تحقیق میدانی و برای تحلیل از مطالعات پیمایشی با پرسشنامه استفاده شده است