اوقات فراغت عرصه ی اجتماعی نوینی است که در بستر مدرنیته، تغییرات اجتماعی وفرهنگی معنا واهمیت یافته است. با توجه به اهمیت روز افزون این موضوع وهمچنین ساختار جمعیتی جوان ایران، این مقاله به مطالعه ی رابطه ی موقعیت اجتماعی، نظام ارزشی وسبک های فراغتی جوانان می پردازد. روش پژوهش حاضر پیمایشی بوده وابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه ای ترکیبی بوده که بخشی از آن محقق ساخته وبحش دیگر استاندارد است. نمونه آماری تحقیق جوانان 30-18 سال ساکن سه منطقه 3، 6 و17 بوده است. جمع آوری نمونه با استفاده از روش خوشه ای تصادفی بوده است. چهار چوب نظری تحقیق نظریه بوردیو بوده است.