معلولیت به مثابه پدیده ای زیستی و اجتماعی، واقعیتی است که تمام جوامع، صرف نظر از میزان توسعه یافتگی، اعم از کشورهای صنعتی و غیرصنعتی با آن مواجه هستند.از آن جایی که ورزش به عنوان یک وسیله حرکت درمانی باعث افزایش اعتماد به نفس و کاهش افسردگی معلولین و جانبازان می شود،لذا از نظرگاه علم، ایمن بودن محل ورزش و استاندارد نمودن فضاها برای این افراد بسیار ضروری و حائز اهمیت است.هدف پژوهش حاضر،ارزیابی کمی و کیفی اماکن و فضاهای ورزشی فدراسیون جانبازان و معلولین ایران از جنبه ایمنی و شرایط زیست محیطی می باشد.روش تحقیق توصیفی است و جمع آوری اطلاعات به شکل پیمایشی صورت گرفته است.جامعه آماری 190نفر از ملی پوشان ورزشکار معلول و 18 نفر از مسئولین فدراسیون بودند، نمونه گیری به صورت کل شمار صورت گرفت که 185 نفر از ورزشکاران ملی پوش به پرسشنامه پاسخ دادند و تمامی مسئولین حاضر به مصاحبه شدند. یکی از ابزارهای اندازه-گیری،پرسشنامه محقق ساخته ای است که با مقیاس 5 ارزشی لیکرت نمره گذاری شده و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ99%بدست آمده است و ابزار دیگر سوالات محقق ساخته ای است که برای مصاحبه مسئولین طراحی شد.نتایج این تحقیق نشان داد،که فدراسیون جانبازان و معلولین با اینکه مختص افراد معلول ساخته شده است در بعضی موارد(سرویس های بهداشتی، تابلوها وعلائم راهنما وخطر،تجهیزات کمک های اولیه،محیط خارج از سالن ها، وجود فضای سبز،واقع شدن در منطقه با آلودگی هوا) استانداردها و قوانین مختص معلولین را رعایت نکرده است و نیاز به تغییراتی دارد.