در پژوهش حاضر، اثر دو تنظیم کننده ی رشد حشرات، هگزافلومورون و پیری پیروکسی فن، برمتابولیسم حد واسط و ایمنی سلولی لاروهای سن چهار یک روزه ی chilo suppressalis walker مورد بررسی قرار گرفت. از زیست سنجی با آفت کش ها، غلظت های موثر 50، 180 و 470 میکروگرم بر میلی لیتر برای هگزافلومورون و 18، 72 و 190 میکروگرم بر میلی لیتر برای پیری پیروکسی فن بدست آمد. سپس، اثر غلظت های به دست آمده بر متابولیسم حد واسط و ایمنی سلولی، 1، 3، 6، 12 و 24 ساعت پس از تیمار موضعی لاروها بررسی شد. هر دو آفت کش باعث تغییر در مقادیر و فعالیت ترکیبات آنزیمی و غیر آنزیمی همولنف، هم چون آسپارتات و آلانین آمینوترانسفراز، گاما گلوتامیل ترانسفراز، آلدولاز، لاکتات دی هیدروژناز، اسید و آلکالین فسفاتاز، لیپوپروتئین با چگالی کم و لیپوپروتئین با چگالی زیاد، استرازهای عمومی و گلوتاتیون اس ترانسفراز شدند. هم چنین کاهش مقدار درشت مولکول های ذخیره ای بدن لارو مانند تری گلیسرید، گلیکوژن و پروتئین مشاهده شد که نشانه ی آسیب بافتی، نیاز به ترمیم و استفاده از ذخایر انرژی بود. تعداد کل سلول های خونی، پلاسماتوسیت ها و گرانولوسیت ها در لاروهایی که با هگزافلومورون و پیری پیروکسی فن تیمار شدند در مقایسه با شاهد تغییر کرد. فعالیت فنل اکسیداز در تیمار با هگزافلومورون به طور کلی افزایش یافت و در مورد پیری پیروکسی فن این روند در بازه ی 3-1 ساعت و هم چنین 12 ساعت پس از تیمار مشاهده شد. هم چنین در این پژوهش اثر تلفیقی قارچ beauveria bassiana balsamo-crivelli با آفت کش های مذکور بررسی شد که نتایج به دست آمده، نشان دهنده ی ناسازگاری کاربرد این حشره کش ها با قارچ b.bassiana بود. به طور کلی، این نتایج نشان دادند که هگزافلومورون و پیری پیروکسی فن باعث ایجاد اختلال در متابولیسم حد واسط و ایمنی سلولی لاروهای c. suppressalis شده و می-توانند منجر به مرگ آفت و کنترل جمعیت آن شوند.