در این پژوهش به اصل و اساس خانواده در روزگاران بسیار کهن، با شواهدی که در خانواده های شاهنامه وجود دارد، پرداخته ایم با توجه به دوره های قوم شناسی و بررسی یافته های باستانی (غار‎نگاره ها، کار های دستی، کشف گورها و غیره) حاکی از وجود دوره های پارینه سنگی، میان سنگی و نوسنگی در ایران باستان است. نیاکان ما نیز مانند هم? جوامع بشری از توحّش و بربریّت عبور کرده و به تمدّن رسیده اند. در داستان های شاهنامه به دوره های قوم شناسی و انواع خانواده های همخون، پونالوایی (یارگیر)، سیندیازمیایی(زوجی)، پدر سالار و تک همسری برخورد می کنیم. در داستان سودابه و سیاوش، سودابه مادر-خدا و سیاوش خدای نباتی است. مادر خدایان در جوامع باستان مورد پرستش قرار می گرفتند و سودابه در حقیقت مادر سیاوش بوده بنابراین با گذشت زمان و تحریف داستان، چنین روابطی غیر قابل باور و ممنوع بوده است.