یکی از مسائلی که همواره مورد توجه اندیشمندان و متفکران در ادیان و مذاهب و مکاتب مختلف بوده، بحث اخلاق و گزاره های مربوط به آن است. این که چه کاری خوب ست و باید انجام شود و چه کاری بد ست و باید از آن دوری جست. در حقیقت هدف از طرح گزاره های اخلاقی و باید و نباید ها، رسیدن به یک هدف بزرگ تر، یعنی سعادت است. از این رو مکاتب مختلف، که داعیه ی سعادت و خوشبختی بشر را داشتند، بر اساس اصول اساسی مکتب خود به طرح یک سری باید ها و نبایدهای اخلاقی مبادرت نمودند. از آن جایی که نقش این باید ها و نبایدهای اخلاقی در تعیین سعادت یا شقاوت انسان انکار ناپذیر ست، بررسی مکاتب و دیدگاه های اخلاقی آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود. در این پژوهش دیدگاه های اخلاقی اپیکور به عنوان سردمدار مکاتب ماده گرا، که تاثیر بسزایی در مکاتب اخلاقی بعد از خود گذاشته، مطرح شده و به نقد و بررسی آن ها بر اساس بیانات امیر مومنان حضرت علی (ع) به عنوان نمونه و الگوی کامل اخلاق اسلامی پرداخته می شود. عوامل موثر در ظهور مکتب اپیکور، عوامل موثر در دیدگاه های اخلاقی اپیکور، اهم گزاره های اخلاقی در مکتب اپیکور و نسبت آن ها با بیانات حضرت علی(ع) در این رابطه مسائلی هستند، که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته اند.