نام پژوهشگر: مهسا سعدوندی
مهسا سعدوندی کیومرث زرافشانی
کشور ایران از نظر جغرافیایی در ناحیه خشک و نیمه خشک قرار گرفته است و در ده سال گذشته طولانی ترین و گسترده ترین خشکسالیِ سی سال اخیر را تجربه کرده است. بر این مبنا بخش های مختلف کشور همواره با مشکلات کم آبی مواجه بوده است. دشت ماهیدشت در استان کرمانشاه، از جمله مناطقی است که با بحران کم آبی مواجه بوده است. منابع آبی موجود در این دشت در وضعیت نامناسبی قرار دارد بطوریکه شرکت آب منطقه ای غرب کشور بیلان آبی دشت ماهیدشت را منفی اعلام نموده است. حفر چاه های متعدد در فواصل نزدیک به هم، نشان دهنده استفاده بی رویه از منابع آبی است که خود می-تواند یکی از دلایل بروز بحران کم آبی در این منطقه باشد. مدیریت ضعیف منابع آبی موجود نیز باعث شده است که میزان دسترسی به این منابع محدود کاهش یابد. اقداماتی از قبیل آبیاری مزارع به شیوه سنتی و همچنین استفاده بی رویه از نهاده های شیمیایی در کشاورزی، نشان دهنده توانمندی پایین و نیز عدم رعایت اقدامات زیست محیطی از سوی کشاورزان دشت ماهیدشت می باشد، که منجر به تشدید بحران کم آبی در این منطقه شده است. بر این اساس، بکارگیری شاخص فقرآبی کشاورزی که همانا مجموعه ای از عوامل یاد شده را در بر دارد، مورد توجه این مطالعه قرار گرفت. لذا هدف این پژوهش سطح بندی دشت ماهیدشت بر مبنای شاخص فقرآبی کشاورزی است.