در سده های اخیر، توسعه ی صنعتی جای خود را به توسعه ی پایدار داده است. در این میان مدیران صنایع، به ویژه در کشورهای پیشرفته، به دنبال رویکردهایی هستند که ضمن حمایت از محیط زیست، عملکرد سازمان خود را افزایش دهند. یکی از این رویکردها، مدیریت زنجیـره ی تـأمین سبز است. رویکرد مدیریت زنجیـره ی تـأمین سبز، به عنوان یک دیدگاه جامع مدیریت محیطـی کـه همـه ی جریانـات از تأمین کنندگان بـه تولیدکنندگان و درنهایت به مصرف کنندگان را دربر می گیرد، در صنایع مختلف، به ویژه در صنعت فولاد که دارای نقش استراتژیک در رشد و توسعه ی صنعتی و اقتصادی کشور است، مـورد توجـه زیـادی قـرار گرفته است. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر زنجیره ی تأمین سبز بر عملکرد عملیاتی زنجیره در صنعت فولاد و ارائه ی مدلی برای آن است. در همین راستا، ابتدا مولفه های ابعاد زنجیره ی تأمین سبز (در ? بُعد برنامه ریزی، منبع یابی، تولید، ارسال و بازخور) از طریق تکنیک تصمیم گیری «تاپسیس» اولویت بندی شده و سپس با استفاده از مدل سیستم های پویا و نرم افزار «وِنسیم» تأثیر این ابعاد بر عملکرد عملیاتی مدل سازی شده است. این پژوهش نشان می دهد که زنجیره ی تأمین سبز بر عملکرد عملیاتی تأثیر مثبت داشته و سبب بهبود عملکرد عملیاتی زنجیره ی تأمین می گردد.