بر اساس فرضی? دوم الگوی نظارت کراشن (1982)، همانگونه که فراگیری ساختارهای دستوری زبان اول با یک ترتیب قابل پیش بینی صورت میگیرد، زبان آموزان زبان دوم نیز این ساختارها را با ترتیب خاصی می آموزند. در پژوهشهای گوناگونی که در این زمینه صورت گرفته، مراحل معینی برای یادگیری برخی از ساختارهای زبانی به ثبت رسیده است. پژوهش حاضر به بررسی ترتیب یادگیری زمانها و نمودهای دستوری زبان فارسی به عنوان زبان دوم توسط فارسی آموزان غیر فارسی زبان پرداخته است. لذا، هدف این پژوهش، یافتن و مقایس? ترتیب یادگیری موارد یادشده با ترتیب فراگیری آنها توسط فارسی زبانان بود. همچنین، قیاس ترتیب به دست آمده از زنان و مردان از دیگر اهداف این پژوهش بود. بدین منظور، دو پرسشنام? جداگانه از زمانها و نمودهای دستوری زبان فارسی طراحی و میان سه گروه مقدماتی، میانی، و پیشرفته توزیع گردید. در نتیج? واکاوی داده ها مشخص شد که گروههای میانی و پیشرفته، و زنان و مردان عملکرد مشابهی داشتند، اما یافته های این پژوهش نشان داد که الگوی کاملاً مشخصی از ترتیب یادگیری زمانها و نمودهای دستوری زبان فارسی توسط زبان آموزان وجود ندارد که این امر، درستی فرضی? یادشده را به چالش میکشد.