فرضیه تک قطبی مغناطیسی دیراک (19319 و تئوریهای وحد بزرگ ، راههایی برای اثبات کوانتمی بودن نبار الکتریکی می باشند. تصور می شد که در مدل استاندارد نمی توان کوانتمی شدن بار الکتریکی را نتیجه گرفت و دلیل این مدعا هم این بود که رابطه (qi3 + y/2) یک رابطه قراردادی است و با انتخاب مناسب y برای هر دو گانه یا یگانه در مدل استاندارد، با در نظر گرفتن موله سوم ایزواسپین هر 15 فرمیون یک نسل، می توان بار الکتریکی صحیحی برای آنها بدست آورد. مسلم است که اگر ضریب y دراین رابطه فرق کند، ابر بارهای دوگانه ها و یگانه های فرمیونی هر نسل تغیر خواهد کرد. تنها قدی مدل استاندارد که بین بارهای الکتریکی دوگانه برقرار بود بصورت q1 - q21 می باشد و روابطی بین بارهای الکتریکی لپتونها، کوراک ها و اسکالر هیگز وجود ندارد. هدف ما در اینجا، اثبات کوانتمی شدن بار الکتریکی در مدل استاندارد می باشد. نشان می دهیم که با حذف آنومالی مثلثی و لزوم جرم دار بودن فرمیونها در مدل استاندارد می توان کوانتمی شددن بار الکتریکی را نتیجه گرفت . در این روش به هیچ فرض ویژه دیگری احتیاج نیست . بار الکتریک لپتونها را بطور صحیح و بار الکتریک کوارک ها را بصورت تابعی از nc (تعداد رنگ) بدست می آوریم. برای بررسی صحت نتایج حاصل از این روش همان مغناطیسی بار یونها را برای تعداد دلخواه رنگ در مدل کوارک غیر نسبیتی، یکبار با q (u)2/3 و q (d)q (s)-1/3 و بار دیگر با ملاحظه بستگی بار الکترکی کوارک ها به تعداد رنگ یعنی q (u)1/2 (1 + 1/x و q (d)q(s)-1 را در نظر بگیریم، که yl، ابر بار مربوط به دوگانه لپتونی در مدل استاندارد است . این شرط اولیه را می توان از طریق شکست خودبخودی تقارن و جرم دار شدن فرمیونها بدست آورد. فایده کوانتمی شدن بار الکتریکی در مدل استاندارد، بستگی بار الکتریکی کوارک ها به nc می باشد، که از آن در بررسی nc - ? و آزمون بسط 1/nc می توان سود جست . بعنوان نمونه ممان مغناطیسی را در مدل کوراک غیر نسبیتی و با تقریب نیمه کلاسیکی در مدل سالیتون کایرال در حالت بار الکتریکی مستقل کوارک ها از nc و سپس براساس بستگی آنها به nc محاسبه می کنیم. از منحنی نسبت های ممان های مغناطیسی بار یونها به ممان مغناطیسی پروتون بر حسب nc، اختلاف بین نتایج با سه رنگ کوارک و نتایج حاصل از بی نهایت رنگ کوارک را می توان نتیجه گرفت . بنابراین هیچ دلیل ندارد که از کمیت های فیزیکی محاسبه شده با nc