مسئولیت پذیری اجتماعی یکی از مفاهیم مهم در حوزه روان شناسی اجتماعی است که در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. مسائل زیست محیطی که به تازگی مورد توجه جدی جهانی قرار گرفته است، تنها با اقدامات دولت ها و سازمان های سیاسی و اقتصادی حل نمی شود، بلکه نیازمند تغییر وسیع در سبک زندگی مردم است. از طرف دیگر به نظر می رسد بسیاری از مسائل اجتماعی از قبیل بزهکاری ها، جرایم و مشکلات رفتاری در جامعه با سطح نازل احساس مسئولیت فردی و اجتماعی رابطه دارد (سروش، 1390: 69). مسئولیت پذیری اجتماعی شامل عقاید، حساسیت ها و اختیاراتی است که باید از طریق تلاش های هوشیارانه و برنامه های اجتماعی توسعه پیدا کند. توسعه مسئولیت پذیری اچتماعی اساساً مرتبط با توسعه آگاهی های اجتماعی، نگرانی برای سرنوشت دیگران و آمادگی برای انجام کنش است (تراینیر، 2005: 700-699). شرایط اجتماعی از جمله عوامل تأثیرگذار بر افزایش مسئولیت پذیری اجتماعی است، چراکه شرایط اجتماعی نامتعادل همانند وجود تبعیض و محرومیت می تواند سبب تصور و ادراک منفی در افراد نسبت به جامعه شود که نتیجه این ادراک، نارضایتی اجتماعی و سرخوردگی و بی اعتمادی عمومی است که بر احساس مسئولیت پذیری اجتماعی افراد موثر است (بیدل، 1391: 33). درصد کثیری از جمعیت جوانان را دانشجویان تشکیل می دهند. به تدریج با ورود این افراد به عرصه ی اجتماعی، شاهد تأثیرات حضور آنها در سطح اجتماع هستیم. هر اندازه بیشتر به حل مسائل پیشاروی دانشجویان پرداخته شود، حضور و فعالیت این افراد در جامعه بیشتر خواهد شد. پژوهش حاضر در رسای حل یکی از مسائل دانشجویان و به تبع جوانان در موضوع عوامل فرهنگی و اجتماعی موثر بر مسئولیت پذیری اجتماعی به دنبال باز شدن یکی از مسائل آنها و ارائه راهکارهای مناسب برای حل این مسائل به ارگان ها و سازمان هاست.