به منظور ارزیابی تأثیر تراکم و قطع گل تاجی بر عملکرد هیبریدهای مختلف ذرت شیرین (var saccharata zea mays)، آزمایشی در تابستان 1391 در نورآباد ممسنی اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. عامل های آزمایش شامل هیبرید های ذرت شیرین در سه سطح (بسین، پشن و چلنجر)؛ تراکم های مختلف کاشت در سه سطح (55000، 65000 و 75000 بوته در هکتار) و قطع گل تاجی در دو سطح (قطع و عدم قطع گل تاجی) بود. نتایج نشان داد که اثر هیبرید و تراکم بوته بر وزن تک بلال، عملکرد بلال تر و عملکرد دانه کنسروی معنی دار شد، ولی اثر قطع گل تاجی بر هیچکدام از صفات یاد شده معنی دار نبود. برهمکنش هیبرید و حذف گل تاجی بر عملکرد دانه کنسروی و طول بلال معنی دار شد ولی برهمکنش سایر عامل های آزمایش بر صفات مورد بررسی معنی دار نشد. بیشترین وزن تک بلال در هیبرید پشن و تراکم 55 هزار بوته به میزان 243 گرم و کمترین آن در هیبرید بیسین و تراکم 75 هزار بوته در هکتار به میزان 217 گرم به دست آمد. در خصوص عملکرد بلال تر، بیشترین مقدار مربوط به هیبرید پشن در تراکم 75 هزار بوته به میزان 15583 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن مربوط به هیبرید چلنجر در تراکم 55 هزار بوته به میزان 13539 کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین عملکرد دانه کنسروی متعلق به هیبرید پشن در تراکم 75 هزار بوته به میزان 9079 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن در هیبرید بیسین در تراکم 55 هزار بوته به میزان 7507 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. در مجموع هیبرید پشن با تراکم 75 هزار بوته در هکتار جهت کاشت در منطقه توصیه می گردد.