از نظر آسایش حرارتی و هماهنگی ساختمان با شرایط اقلیمی موجب صرفه جویی در مصرف انرژی شده و از لحاظ زیست محیطی، سالم تر و بهتر است. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان سازگاری مدارس سنندج با اصول آب وهوا شناسی معماریاست. داده های استفاده شده در این پژوهش شامل باد، بارش ، تابش آفتاب، میانگین حداقل و حداکثر دما، میانگین حداقل و حداکثر رطوبت نسبی، میانگین دما و رطوبت، میانگین دمای خشک و تر و فشار بخار می باشد. این متغیرها در طی دوره آماری45 ساله (2005-1961) از ایستگاه هواشناسی سینوپتیکسنندج،بررسی شدند. برای رسیدن به هدف مذکور 20مدرسه، در نقاط مختلف شهر سنندج انتخاب شده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و از حیث نوع تحقیق کاربردی می باشد. ابتدا با استفاده از معیار ماهانیآسایش حرارتی در شهر سنندج مشخص گردید. برای طراحی اقلیمی مدارس سنندج، به مسایلی مانند جهت استقرارساختمان مدرسه در ارتباط با زاویه تابش و باد، ابعاد پنجره ها و بازشوها، تعیین عمق و اندازه سایبان و فضای سبز موجود در مدارس شهر سنندج توجه شده است. نتایج تحقیق نشان داد که با توجه بهشاخص آسایش حرارتی بررسی شده (ماهانی)،شرایط روز از 12 ماه (ماه های خرداد،تیر، مرداد و شهریور دارای شرایط گرم، وماه های فروردین، اردیبهشت و مهر دارای آسایش و ماههای آبان، آذر، دی، بهمن و اسفند دارای شرایط سرد)، هستند. شرایط شبانه (ماههای خرداد، تیر و مرداد نشان دهنده آسایش و ماه های شهریور، مهر، آبان، آذر، دی، بهمن، اسفند، فروردین و اردیبهشت نشان دهنده شرایط سرد)، هستند. بر اساس نتایج بررسی های طراحی اقلیمی مشخص گردید که جهت استقرار نمای ساختمان مدارس در سنندج با توجه به جهت تابش آفتاب و وزش باد، باید جنوبی باشد، مدارسبررسی شده در شهر سنندج با این جهت هماهنگی دارند. ابعاد پنجره ها و بازشوها بیشتر از حد استاندارد می باشد. در زمینه سایبان و عمق استاندارد این سایبان ها در مدارس شهر سنندج با شرایط اقلیمی این شهر بر طبق محاسبات انجام شده می توان گفت که با سایبانی به عمق حداکثر 6/1 متر، می توان در فصل گرم، از نفوذ آفتاب به کلاس جلوگیری کرد و نیز با سایبانی کمتر از عمق حداقل 86/0 متر، می توان از نور آفتاب در مواقع فصل سرد، استفاده نمود. برای فضای سبز نیز برحسب استانداردها مشخص شد که حدود 80 % ازمدارس سنندج فضای سبز ناکافی دارند. کلید واژه ها : معماری اقلیمی، آسایش حرارتی، شاخص ماهانی، مدارس، سنندج