سبک¬زندگی یکی از مفاهیمی است که در نیمه دوم قرن بیستم مورد توجه جدی و اقبال جامعه¬شناسان قرار گرفت. تحلیل سبک¬زندگی علیرغم عمر کوتاه خود در زمینه¬های زیادی به کار گرفته شده است؛ یکی از این زمینه¬های مورد بررسی، رفتارهای مرتبط با بهداشت و سلامتی و رفتارهای پرخطر می¬باشد. پژوهش حاضر درصدد تبیین میزان اثرات عوامل ساختاری و سرمایه¬ای بر سبک زندگی ناسالم جوانان، بر پایه نظریه¬های وبر، بوردیو و کاکرام است. با به کارگیری روش پیمایش به عنوان روش تحقیق، از پرسشنامه جهت گردآوری داده-ها استفاده شده است. در این پژوهش، جوانان 20 – 30 ساله شهر دلفان به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شدند. و تعداد 400 نفر بر اساس نمونه¬گیری خوشه¬ای انتخاب شدند و پرسشنامه¬ها بین آنها توزیع گردید. سپس اطلاعات گردآوری شده به کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در این پژوهش میزان سبک زندگی ناسالم از ترکیب ابعاد: مصرف سیگار، مصرف قلیان، مصرف الکل و رانندگی پرخطر تشکیل شده است. نتایج پژوهش نشان می¬دهد که 59.2 درصد از پاسخگویان سبک زندگی ناسالم خود را در حد کم (سالم) گزارش کرده¬اند و تنها 18.2 درصد از پاسخگویان سبک زندگی ناسالم خود را در حد زیاد (پرخطر) عنوان کرده¬اند. یافته¬های پژوهش حاکی از آن است که بین جنسیت، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات و میزان دینداری با سبک زندگی ناسالم رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد که از بین متغیرهای وارد شده در مدل رگرسیونی تنها متغیرهای جنسیت، سطح تحصیلات و میزان دینداری با سبک زندگی ناسالم رابطه معناداری داشته¬اند. از مقایسه ضرایب رگرسیونی استاندارد بتا مشخص می¬شود که از بین متغیرهای موجود در معادله، میزان دینداری (454.- = بتا) دارای بیشترین تأثیر بر متغیر وابسته می¬باشد