چکیده هنر های بومی هر قومی هویت فرهنگی آن منطقه را مشخص می کند. توجه و مطالعه ی این هنرها در جهت بقای فرهنگ ملی امری لازم و ضروری است. یکی از هنرهای بومی که وسیله ارتباط جمعی در میان ملل و اقوام می باشد رقص است. رقص آیینی آفر به لحاظ ویژگی های خاص منطقه ای خود گویای نوع نگرش، فرهنگ، روحیات و چگونگی زیست مردم منطقه تربت جام است. رقص آیینی «آفر» از مهمترین رقص های تربت جام است که با دو موضوع کشاورزی و قالی بافی اجرا می گرد. این پایان نامه براساس دو فرضیه اصلی پایه ریزی شده است: 1. رقص آیینی آفر متاثر از تفکر ایران باستان و آیین زرتشتی است. 2. در رقص آیینی آفر عوامل اصلی انتقال دهنده معنا، از طریق نقش آفرینی تصاویر ذهنی شامل حرکات، موسیقی، لباس می باشند. کلید واژه: آیین، رقص آفر، باورهای مردم تربت جام، هنراجرا.