یکی از ارکانی که در هر کشوری از اهمیت ویژه ای برخوردار است، نظام آموزش عالی است. از این رو، وضعیت تحصیلی دانشجویانی که در این دوره مشغول به تحصیل می باشند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف شناخت رابطه اهداف پیشرفت، باورهای معرفت‎شناختی، کیفیت تجارب یادگیری با اهمال کاری تحصیلی در بین دانشجویان کارشناسی دانشگاه یزد در سال تحصیلی 94-1393 انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل 9218 نفر دانشجوی کارشناسی دانشگاه یزد بود. که از این جامعه، نمونه ای با حجم 400 نفر (189پسر و211 دختر) به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی متناسب با حجم انتخاب شدند، که در نهایت تعداد آنها به 379 نفر تقلیل یافت. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)، اهداف پیشرفت الیوت و مک گریگور (2001)، باورهای معرفت‎شناختی شومر (1992) و کیفیت تجارب یادگیری نیومن (1990) استفاده شد. تحلیل داده ها نیز با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک راهه صورت گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که فقط متغیرهای اهداف پیشرفت پیش بینی کننده معنادار اهمال کاری تحصیلی دانشجویان هستند. ضرایب بتا نشان می دهد که دو متغیر اهداف تسلط/ اجتنابی و عملکرد/ گرایشی در تبیین و پیش‎بینی نمره کل اهمال کاری به صورت معکوس نقش دارند. این در حالی است که ضریب بتا برای متغیر هدف عملکرد/ اجتنابی نشان داد که این متغیر در تبیین و پیش بینی نمره کل اهمال کاری به صورت مستقیم نقش دارد. همچنین بین دانشجویان دختر و پسر و در رشته های مختلف تحصیلی از نظر اهمال کاری تفاوت معناداری وجود ندارد.