نظریه ی کهن الگو که کمتر از یک قرن قبل، توسط یونگ در روان شنا سی تحلیلی مطرح گردید، به بررسی جنبه های ناخودآگاه جمعی در بشر می پردازد و رفتار افراد را بر اساس آن مورد تحلیل قرار می دهد. از بین کهن الگو ها، نقاب و سایه، با مفهوم خاص خود در خور توجه هستند. نقاب، در واقع شخصیت بیرونی فرد است که با آن در اجتماع حضور می یابد و سایه، شامل تمام غرایز بدوی و حیوانی ماست، که سعی در پنهان کردن آن داریم. احمد مطر، جزء شاعرانی است که با توجه به شرایط نابسامان سیاسی و اجتماعی حاکم بر جوامع عربی، به ناخودآگاه جمعی پناه برده و برای بیان دیدگاه های انتقادی اش، بیشتر به بیان جنبه های منفی نقاب و سایه می پردازد. با توجه به نمودی که این کهن الگو ها در انسان های افکار مطر دارند، در این جستار، به بررسی این کهن الگو ها، چگونگی خود نمایی تبعات منفی نقاب و سایه در اشعارش و ارائه ی راه حل مناسب برای گذر از جنبه های منفی آن، از دیدگاه وی پرداخته شد.