نام پژوهشگر: میثم محبیان
میثم محبیان پیمان همامی
تجربیات حاصل از زلزله های گذشته نشان می دهد که پیچش سازه به عنوان یکی از علل آسیب دیدگی ساختمان ها هنگام وقوع ارتعاشات شدید زمین شناخته شده است. تأثیر پیچش می تواند به وسیله نامنظمی در پلان، مرکز جرم، سختی یا توزیع مقاومت به وجود آید. سازه های نامتقارن در مقابل زلزله نسبت به سازه های متقارن، قابلیت آسیب پذیری شدیدتری دارند که این مسئله باید در طراحی عناصر مقاوم در نظر گرفته شود. همچنین از مهم ترین اثرات ناشی از زلزله در این گونه پیکربندی ها می توان به عدم انطباق مراکز جرم و سختی در تمامی جهت های احتمالی برخورد امواج زلزله که منجر به ایجاد پیچش در سازه می گردد، اشاره نمود. همبستگی بین پاسخ های دینامیکی پیچشی و انتقالی ساختمان های نامتقارن، باعث افزایش تقاضای تغییرمکان در لبه نرم و نیاز شکل پذیری در لبه سخت پلان خواهد شد. همچنین با توجه به تغییرات موقعیت های مراکز سختی و برش طبقات حین رفتار شدید غیرخطی ساختمان های نامتقارن تحت اثر زلزله های نیرومند حوزه نزدیک، پیش بینی چگونگی تغییرات پارامترهای پاسخ لرزه ای بطور قابل توجهی با معیارهای رفتار الاستیک تفاوت خواهد داشت. پژوهش حاضر شامل مطالعه رفتار لرزه ای 3 ساختمان فولادی 15 طبقه با سیستم ترکیبی قاب های صلب و مهاربندی شده است که اثرات نامتقارنی در مدل های مطالعاتی بر پایه تغییر موقعیت هندسی مرکز جرم طبقه بوده به عبارت دیگر، این مدل ها دارای پلان مشابه اما خروج از مرکزیت های متفاوت در پلان بوده اند که در مقابل رکورد های حوزه نزدیک و دور قرار گرفته اند. به این منظور تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی بر روی مدل سه بعدی سازه های مورد بحث انجام شده است و از این رو در این پایان نامه از رکورد های زلزله واقعی ومقیاس شده که عموما از زلزله های حوزه نزدیک ناحیه نورثریج و رکورد های قدرتمند ایران همچون بم و طبس استفاده شده است. اکثر رکوردهای انتخابی دارای پالس می باشند.رکوردها به صورت سه مولفه ای به سازه اعمال شده اند.مدل های انتخابی بر طبق استاندارد 2800 ویرایش سوم طراحی شده و سازه های مورد بررسی به صورت سه بعدی در نرم افزارsap2000.ver14.2.2 مدلسازی و طراحی شده اند. این بررسی نشان می دهد مشخصات زلزله های حوزه نزدیک چگونه بر پاسخ های عملکرد لرزه ای سازه های نامتقارن مورد مطالعه تاثیر می گذارد.