بالاترین هدف توسعه و مدیریت شهری ، بهبود کیفیت زندگی و خوشبختی شهروندان است؛ حال آنکه کیفیت زندگی مفهومی چند بعدی است و جنبه های مختلفی را در بر می گیرد .مدیریت نقش انکار ناپذیردر کیفیت زندگی شهروندان بازی می کند. در اغلب پژوهش ها، کیفیت زندگی به عنوان یک مفهوم ذهنی مبتنی بر ارزش ها و تمایلات فردی در ارتباط با میزان رضایت مندی از زندگی درنظر گرفته شده است.شاخص های عینی به جنبه- های عینی و قابل لمس زندگی شهری مربوط می شوند و در ابعاد مختلف قابل تعریف می باشند. در اغلب پژوهش ها، کیفیت زندگی به عنوان یک مفهوم ذهنی مبتنی بر ارزش ها و تمایلات فردی در ارتباط با میزان رضایت مندی از زندگی در نظر گرفته شده است.بنابر این در این پژوهش تلاش می شود ضمن بررسی رابطه ، میزان اثر گذاری عملکرد مدیریت شهری ( شهرداری ) ، به کیفیت زندگی از نگاه شهروندان مورد مطالعه قرار گیرد.روش تحقیق توصیفی تحیلی برای گرد آوری اطلاعات به روش میدانی ( پرسشنامه ) ،از ساکنان منطقه پرسشگری به عمل آمد.برای تحلیل فرضیات از آزمون هایی نظیر اسپرمن و فریدمن استفاده شده است .نتایج نشان می دهد بین متغیر های مدیریت شهری و کیفیت زندگی شهروندان با ضریب 0.599 همبستگی مثبت وجود دارد.برای رتبه بندی شاخص های مدیریت شهری از آزمون فریدمن استفاده شده است .نتایج نشان داد بین شاخص های مدیریت شهری اختلاف معناداری وجود دارد و خدمات شهری با 2.51نسبت به سایر شاخص ها در رتبه بالاتر قرار دارد .در نهایت راه کار هایی چون ؛ جمع آوری بموقع زباله ، توجه به چیدمان مبلمان شهری ، بهسازی و نوسازی آسفالت ، مناسب سازی معابر برای معلولین و... در منطقه مورد مطالعه پیشنهاد شد.