درک کیفیت هر فضا به میزان استفاده از ابزارهای ادراک انسان بستگی دارد.و در این میان نابینایان و کم بینایان فاقد ابزار ادراک بصری هستند و برای درک بهتر محیط نیازمند فضایی با ویژگی های متفاوت می باشند. بدین منظور، با توجه به اهمیت نقش سیستم بینایی در ادراک محیط ، بخصوص درک فضاهای دور از دسترس ،این پرسش به وجود می آید که چه عواملی در بهبود کیفیت فضا برای افراد دارای مشکل بینایی موثرند؟در این میان ،تعامل با دیگران، مسیریابی مطمئن در اطراف ساختمان و پاسخ ادراکی به عناصر مختلف طراحی شده در بنا، بررسی وجود نشانه در فضاها در شاخه روانشناسی محیط، ترجمه و تغییر تمرکز از فضاهای معماری از دید به حواس دیگر مانند: صدا، لامسه، بویایی از مواردی است که می تواند در کیفیت فضا برای نابینا تاثیر بگذارد.