روش کار: تعداد 150 رت سالم نرنژاد ویستار سفید بصورت کاملا تصادفی به چهار گروه آزمایشی شامل گروه های شاهد(sham)، کنترل منفی (tc)، آزمایش(chit)، کنترل مثبت (sil)و شش گروه درمانی شامل (vit e, pqq, coq10, pqq+vit e, pqq+coq10 and vit e+coq10) تقسیم بندی شدند. در گروه شاهدبدنبال بیهوشی، عصب سیاتیک چپ با برش پوست و عضله گلوتئال در معرض قرار گرفته و پس از کنترل خون ریزی،محل برش بخیه گردید. در گروه tc عصب سیاتیک پای چپ بعد از در معرض قرار گیری، قبل از دو شاخه شدن به اعصاب tibial و proneal به طول 8 میلی مترقطع شده تا یک نقیصه 10 میلی متری ایجاد شود و سپس دو انتهای عصب قطع شده به عضلات ناحیه بخیه گردیده و عضلات و پوست به ترتیب قبل بخیه شدند. در گروه chit، به مانند قبل عصب سیاتیک قبل از محل دو شاخه شدنقطع شده و دو انتهای بالا و پایین عصب با کاندوئیت کیتوزانی به هم وصل گردید و داخل کاندوئیت با روغن سویا پر شد. در گروه silفقطبه جای کاندوئیت کیتوزانی از کاندوئیت سیلیکونی استفاده شد. در گروه های درمانی کاندوئیت کیتوزانی کارگذاری شده با ترکیبات vit e, pqq, coq10, pqq+vit e, pqq+coq10 و vit e+coq10 پر شد. هر کدام از گروه ها به سه زیر گروه پنج تایی تقسیم بندی گردید و در پایان هفته های 4، 8 و12 بعد از جراحی روند رژنراسیون عصبمورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: ارزیابی عملکردی عصب سیاتیکsfi ، مطالعات الکتروفیزیولوژیک و اندازه گیری وزن عضله گاسترونمیوس، بهبودی بهتر و سریعتر در رژنراسیون آکسون ها را در گروه درمانی با vit e+pqqنشان دادند (p<0.05). در گروه درمانی با vit e+pqq در مقایسه با دیگر گروه های درمانی، تعداد و قطر فیبرهای میلینه شده بصورت قابل توجهی بیشتر بود. در مطالعات ایمونوهیستوشیمیایی، وضوح محل واکنش به آنتی بادی ضد s-100 در گروه درمانی با vit e+pqqبسیار بهتر از دیگر گروه های درمانی بود.نتیجه گیری:در کل می توان گفت در مدل قطع عصب سیاتیک رت، پاسخ به درمان باvit e+pqq تاثیرات مثبت و بهبود عملکردی رژنراسیون اعصاب محیطی را نشان می دهد.