مفهوم هواپیماهای شکل پذیر به خاطر قابلیت بالایی که در بهینه سازی پرواز دارند در دهه های اخیر بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در این زمینه طراحی پوسته مناسب یکی از چالش های اصلی به شمار می رود. صفحات شیاردار به خاطر خاصیت غیر ایزوتروپی بالا از جمله راه حل هایی است که برای این موضوع ارائه شده است. در این پژوهش ایرفویلهایی با انحناهای مختلف انتخاب شده و 3/1 از سطح انتهایی آنها با ابعاد و هندسه های مختلف شیاردار شده است و تاثیر پارامترهای مختلف از جمله مقدار انحنا و محل حداکثر آن، دامنه و تعداد شیارها و عدد رینولدز بر عملکرد آنها به صورت عددی مورد بررسی قرار گرفته است. نکته مهم این است که اگرچه سطوح شیاردار به خودی خود اثرات ایرو دینامیکی نامطلوبی باقی می گذارند، اما با استفاده از این سطوح در شرایط پروازی مشخص و با بهینه سازی هندسه شیارها می توان این اثرات نامطلوب را به حداقل رساند و در کنار مزایایی که از قابلیت شکل پذیری هواپیما حاصل می شود، استفاده از آنها را مقرون به صرفه نمود.