امروزه مسئله آتش سوزی جنگل ها و نگرانی درباره این پدیده در اقضی نقاط کره زمین به یکی از مهمترین موضوعات و مشکلات حال حاضر جهان تبدیل شده است.این پدیده به عنوان یک عامل مخرب بسیار جدی بر روی اکوسیستم های کره زمین تاثیر داشته و با روند رو به رشد خود طی سالهای آتی مشکلات بسیاری را برای موجودات زنده )انسان ها، حیوانات و گیاهان(، در پی خواهد داشت. لذا به دلیل اهمیت این موضوع، پژوهش پیش رو جهت بررسی الگوی جوی موثر بر آتش سوزیها در جنگل های استان مازندران انجام گرفته است. برای انجام این پژوهش از سه دسته داده، داده های حداکثر دمای روزانه و حداقل رطوبت نسبی 7 ایستگاه سینوپتیک استان، داده های مربوط به ویژگی های دینامیک و ترمودینامیک جو و داده های مربوط به زمان وقوع و وسعت آتش سوزی ها طی بازه زمانی 15 ساله (1995-2010) که از اداره منابع طبیعی استان اخذ شده است. جهت نیل به اهداف پژوهش،ده مورد از آتش سوزی در روزهای مختلف به عنوان نمومه انتخاب شده است. پس از کشیدن نقشه های فشار سطح دریا، ارتفاع ژ ئوپتانسیل در سه تراز 850 ، 700 و 500 هکتو پاسکال، نقشه ضخامت و نقشه های وزش دمایی در چهار تراز 1000، 850، 700 و 500 هکتوپاسکال ، این نقشه ها مورد تحلیل قرارگرفت. نتایج به دست آمده از تحلیل های صورت گرفته نشان دهنده این است که در زمان وقوع آتش سوزی در محدوده استان مازندران در تراز سطح دریا الگوی کم فشار حاکم بوده ، در تراز 500 هکتو پاسکال بر روی شاخ آفریقا ناوه قرار داشته که موجب انتقال هوای گرم عرض های پایین به استان مازندران می شود. همچنین در روزهای آتش سوزی میانگین حداکثر دمای روزانه وحداقل رطوبت نسبی نسبت به میانگین بلند مدت اختلاف فاحشی داشته بطوریکه در مواردی اختلاف دما به بیش از 13 درجه و اختلاف رطوبت نسبی به بیش از 50 درصد رسیده