گیاهان مورد مطالعه در تحقیق حاضر تلخه (acroptilon repens) و گردو (juglans regia) می باشند که پراکنش وسیع در کشور و استان کرمان دارند. انتخاب دو گیاه بر اساس احتمال اولیه آلرژی زا بودن آن ها و نیز به ترتیب حشره و بادپسند بودن این دو گیاه انجام شد. مطالعات ریخت شناختی و تشریحی گرده با استفاده از استریومیکروسکوپ، میکروسکوپ نوری و روش تثبیت و برش گیری انجام شد. آلرژی زایی دانه های گرده با استفاده از تکنیک وسترن بلات ارزیابی شد. میزان ترکیبات فنولی (روش فولین-سیاکالیتو)، فلاونوئیدی (روش کالریمتری آلومینیوم کلراید) و پروتئینی (روش برادفورد) گرده نیز بررسی شد. نتایج نشان دادند بساک در تلخه دیواره 4 لایه ای متشکل از اپیدرم، لایه مکانیکی، لایه میانی و تاپی ترشحی دارد. میوز با سیتوکینز همزمان، و تترادهای حاصل، چهار وجهی هستند. دانه های گرده بالغ دارای برجستگی های ریز (scabrate) می باشند. غلظت ترکیبات پروتئینی و میزان ترکیبات فنولی تلخه نسبت به گونه دیگر بسیار بیشتر بود که می توان آن را به حشره دوست بودن گیاه برای گرده افشانی نسبت داد. دانه گرده تلخه دارای ترکیبات فلاونوئیدی (ضد آلرژی) بسیار کم می باشد و بیماری آسیت آلرژیک و نتایج ایمونوبلات عصاره ی گرده ی تلخه (باندهای 70، 41 و 25/12کیلودالتون) نشان دهنده فعالیت آلرژی زایی آن هستند. باند آلرژی زای 11 کیلودالتون در عصاره گرده گردو تشخیص داده شد.