در این تحقیق به بررسی کارایی یکی از روش هایپیش بینی قیمت سهام به نام روش میانگین متحرک همگرایی واگرایی در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته می شود. هدف از این تحقیق روشن نمودن این مطلب است که از میان روش ها و رویکردهای مختلف پیش بینی قیمت سهام روش میانگین متحرک همگرایی واگرایی چه جایگاهی دارد و به چه میزان برای سرمایه گذاران سودآوری ایجاد می کند. با توجه به اینکه تحقیق در سه سطح شاخص کل، سطح صنعت و سطح شرکت به بررسی می پردازد؛ جامعه آماری تحقیق حاضر در سطح شاخص کل، کلیه شرکت هایی هستند که در لیست شرکت هایپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران قرار دارند؛ و در سطح صنعت پنج صنعت فعال بورس اوراق بهادار و در سطح شرکت، 20 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای سال های 01/01/1386 تا 22/05/1393 صورت گرفته است. برای ارزیابی سودآوری روش میانگین متحرک همگرایی واگراییاز این روش استفاده می شود که ابتدا بعد از تعیین سیگنال های خرید و فروش مطابق روش میانگین متحرک همگرایی واگرایی، میانگین بازدهی سالیانه بر اساس هر کدام از روش های میانگین متحرک همگرایی واگرایی و خرید و نگهداری محاسبه می شود. سپس میانگین بازدهی بر اساس روش میانگین متحرک همگرایی واگرایی با میانگین بازدهی در روش خرید و نگهداری مقایسه خواهد شد. در صورتی که اختلاف بین میانگین بازدهی بر اساس روش میانگین متحرک همگرایی واگرایی و میانگین بازدهی در روش خرید و نگهداری معنی دار و مثبت باشد، روش معاملاتی میانگین متحرک همگرایی واگرایی سودآوری دارد. از آنجا که اختلاف بین میانگین بازدهی بر اساس روش میانگین متحرک همگرایی واگرایی و میانگین بازدهی در روش خرید و نگهداری معنی دارنمی باشد، بنابراین نتیجه این تحقیق نشان دهنده این است که استفاده از روش معامله میانگین متحرک همگرایی واگرایی به عنوان یکی از روش هایپیش بینی قیمت سهام در بورس اوراق بهادار تهران به کسب بازدهی اضافی منجر نمی شود.