برای شناخت ویژگی های هندسی و فیزیکی لایه های رسوبی تشکیل دهنده بستر شهرها و مناطق مسکونی و همچنین میزان تأثیری که می توانند بر جنبش زمین ناشی از یک زمین لرزه احتمالی در آن مناطق داشته باشند، علی الخصوص در شهر تهران، مجموعه مطالعات تحلیلی بررسی اثر ساختگاه انجام شده در پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله و مطالعات ریزپهنه بندی لرزه ای انجام شده توسط همکاری شهرداری تهران و آژانس همکاری های بین المللی ژاپن به عنوان دو پروژه عمده و مهم اشاره نمود. روش اصلی مطالعه در این دو پروژه بر مبنای انتقال یک بعدی امواج برشی در پروفیل خاک انجام شده است. مطالعات بعد از آن بیشتر بر مبنای استفاده از روش های تجربی و دستگاهی بر اساس ثبت و تحلیل طیفی خردلرزه ها و جنبش های ضعیف زمین استوار بوده است. مقایسه نتایج حاصل از مطالعات تحلیلی و تجربی نشان می دهد که مقادیر فرکانس تشدید و دامنه بزرگنمایی آبرفت حاصل از مطالعات فوق در یک منطقه واحد با یکدیگر اختلاف فاحشی دارد. بررسی دلایل این اختلاف یک مسئله ضروری در تهران است؛ بنابر این پاسخ دقیق به این مسئله نیازمند شناخت هر چه بهتر رسوبات آبرفتی تهران ازنظرضخامت، هندسه و ویژگی هایی لرزه ایهمچون پروفیل سرعت موج برشیلایه های آبرفت تا سنگ بستر زمین شناسی است. با توجه به عمق زیاد رسوبات آبرفتی تهران، استفاده از روش های متداول شناسایی آبرفت همانند تست های سطحی ژئوفیزیکی یا حفاری های چند ده متری انجام شده در پروژه های قبلی پاسخی برای سوال مطرح شده فراهم نکرده و نیاز به شناسایی عمیق این رسوبات همچنان پابرجا مانده است. ابزار مفیدی که در دهه اخیر برایشناسایی خصوصیات لرزه ای ساختارهای آبرفتی ارائه شده است،استفاده از اندازه گیری خردلرزه ها به دو صورت تک ایستگاهی و آرایه ای است. ماحصل این برداشت ها،تعیین منحنی های پاشندگی با استفاده از همبستگی میان ارتعاشات ثبت شده در چند دستگاه مختلف در یک زمان واحد به دو روش خودهمبستگی مکانی(spac) و یافرکانس – عدد موج(f-k)از یک سو و استخراج منحنی های بیضیواری امواج رایلی به دو روش فرکانس - زمان (tfa) و تکنیک کاهش تصادفی(raydec) از سوی دیگر می باشد.