بانک کشاورزی به عنوان منبع اصلی پرداخت تسهیلات اعتباری به کشاورزان محسوب می شود و اعتبارات نقش مهمی در توسعه بخش کشاورزی دارند. ازنظرقوانین بانک کشاورزی قسمت اعظم منابع مالی پرداخت وام باید از محل بازپرداخت وام های پرداخت شده در سالهای قبل تأمین شود. بنابراین عدم بازپرداخت وام ها سبب خواهد شد که بانک در پرداخت وام های مورد نیاز کشاورزان با مشکل روبرو گردد. در این مطالعه به بررسی عوامل موثر بر عدم یا تأخیر در بازپرداخت تسهیلات اعطایی به کشاورزان بانک کشاورزی در استان تهران پرداخته شده است. اطلاعات مورد نیاز این تحقیق از طریق پرسشنامه و مصاحبه با تمامی کارشناسان تسهیلات بانک های کشاورزی استان تهران (14 شهرستان) و تمامی کشاورزان بخش زراعت این استان (391 کشاورز) که در در سال 1391 وام هایی با بازپرداخت کمتر از دوسال را دریافت نموده اند،جمع آوری گردید. متغیرهای مهم اثرگذار بر عدم یا تأخیر در بازپرداخت تسهیلات اعطایی با استفاده از روش دلفی استخراج و سپس براساس نظر کارشناسان بانک اولویت بندی گردید و با استفاده از الگوی لاجیت چندگانه عوامل موثر بر بازپرداخت وام های دریافتی بررسی شد. نتایج نشان می دهد که قوانین بانکی و لابی گری در بانک سهم زیادی در تاخیر بازپرداخت تسهیلات اعطایی از دیدگاه کارشناسان بانک دارد. همچنین، عواملی مانند نوع وام، مدت زمان بازپرداخت، معرف و سن کشاورز از جمله متغیرهای معنی دار بر عدم یا تأخیر در بازپرداخت تسهیلات از سوی کشاورزان می باشند. با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود که با تغییر قوانین بانکی از لابی گری جلوگیری نمود و همچنین با متناسب کردن میزان تسهیلات و مدت بازپرداخت آن، به کشاورزان در بازپرداخت تسهیلات کمک نمود.