رسیدن به بیانی مشترک و همه گیر در سیر اندیشه ها، نیازمند ادغام مبانی نظری متعددی میباشد که در زمینه های مختلف، در دنیای امروز به شکلی تخصصی ارائه گردیده است و در نهایت به صورتی یکپارچه میباید در طرح ها و کالبد محیطی، نمود یابد. در این پژوهش برای انتقال حداکثری مفاهیم آموزشی و مبانی فکری و دینی، آموزش (به صورت مستقیم و غیر مستقیم) با مبانی روانشناسی روز و ادراک محیط پیرامونی، مبانی فرهنگی - معنوی و باورهای اسلامی ادغام شده است. در نهایت اصول منظر فرهنگی با رویکرد افزایش آموزش دهندگی، مورد بازبینی قرار گرفته و به تبیین مفهوم جدیدی تحت عنوان "منظر عبرت آموز" پرداخته شده است. هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل عوامل تاثیر گذار بر جنبه آموزش دهندگی منظر فرهنگی یا به عبارتی، ایجاد منظر عبرت آموز میباشد. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل محتوا و گردآوری اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای و میدانی، ابتدا مبانی نظری و تجربیاتی که تا به حال در این حوزه صورت پذیرفته است مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته و پس از آن با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی، به تجزیه و تحلیل و برداشت از محتوای مبانی آموزش اجتماعی در جامعه پرداخته و در نهایت، با استفاده از روش مطالعه تطبیقی، به بررسی و تطابق مبانی مختلف مورد نظر و استخراج اصول و شاخص های مناسب جهت طراحی میرسیم که در جهت شناسایی منظر عبرت آموز کاربرد خواهد داشت.