نام پژوهشگر: مهرداد پارساپور
مهرداد پارساپور علیرضا بیات
اصولی که در آنتن های سهموی استفاده شد در زمان گذشته تر در سال 1888 میلادی در تلسکوپ های نوری استفاده شد. تقاضا برای آنتن سهموی که در اخترشناسی رادیویی، ارتباطات مایکروویو، ارتباطات گسترده فضایی و دیگر کاربرد ها باعث شد که پردازش های مهمی در زمینه توسعه و بهینه سازی آنتن های سهموی صورت گیرد. به طور کلی، آنتن های سهموی غیر قابل انعطاف، حجیم و نیاز به زمان زیاد برای ماشین نویسی اولیه و نیروی انسانی دارند.در دهه گذشته تحقیقات بر روی روش های آزمایشی و تحلیلی آنتن های آرایه بازتابی توجه قابل ملاحظه ای برای جایگزینی با آنتن های سهموی دریافت کرده است. زیرا این نوع دارای سادگی شکل آنتن و حجم و وزن کم می باشد که بسیار مورد توجه می باشد. یکی دیگر از مزایای اصلی این آنتن، توانایی کنترل بیم اصلی آنتن در هر جهت دلخواه توسط طراح میباشد. بزرگترین نقص آنتن آرایه بازتابی را میتوان محدودیت در پهنای باند آن دانست که تا کنون در مقالات متعددی روشهایی برای افزایش آن ارائه شده است. در این پایان نامه نیز محور اصلی کار افزایش پهنای باند در نظر گرفته شده است. همانطور که می دانیم یکی از عوامل محدودیت در پهنای باند، المان آنتن می باشد.