نظام آموزش عالی کشور در سالیان گذشته با چالش ها و مسائل بسیاری مواجه بوده است که از جمله آن ها می توان رشد فزاینده متقاضیان ورود به دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کشور، گسترش کمی نظام آموزش عالی بدون توجه به ظرفیت های موجود برای پذیرش دانش آموختگان دانشگاهی، کاربردی نبودن آموزش های دانشگاهی و غیره را نام برد. محیط رقابتی آموزش عالی در دنیای امروزی نیازهای جدیدی را برای ذینفعان از جمله دانشجویان، جامعه و کارفرمایان به وجود آورده است، که آموزش عالی باید برای پاسخگویی به این نیازها توانایی لازم را داشته باشد. یکی از راه های پاسخگویی دانشگاه ها به چنین نیازهایی افزایش کیفیت فعالیت های دانشگاهی است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تعهد سازمانی و خودکارآمدی بر کیفیت تدریس اساتید دانشگاه های دولتی شهر تهران صورت پذیرفته است. جامعه آماری این تحقیق تمامی اساتید رشته های علوم انسانی در دانشگاه های دولتی شهر تهران می باشند، نمونه تحقیق با استفاده از روش خوشه ای 313 نفر محاسبه شده است. آزمون های مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از: آزمون بررسی نرمال بودن داده ها، آزمون همبستگی و آزمون رگرسیون خطی ساده که از آن جهت بررسی فرضیات تحقیق استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که تعهد سازمانی به همراه خودکارآمدی بر کیفیت تدریس دارای رابطه مثبت و معنادار بوده است. تعهد سازمانی بر کیفیت تدریس موثر است. تعهد هنجاری، مستمر و عاطفی به عنوان فرضیات فرعی بر کیفیت تدریس موثر است. تعهد سازمانی بر خودکارآمدی اساتید موثر است. خودکارآمدی اساتید بر کیفیت تدریس موثر است و در نهایت نتایج آزمون برای 5 متغیر جمعیت شناختی حاکی از آن است که به دلیل آنکه معناداری آن ها از 05/0 بالاتر بوده فرض آنکه تفاوت معناداری بین میانگین گروه های هر دسته وجود داشته باشد رد می شود . کیلد واژه : تعهد سازمانی - خودکارآمدی - کیفیت تدریس