پژوهش حاضر به بررسی «رابطه فرهنگ سازمانی و سنوات خدمت با رضایت شغلی کارکنان دانشگاه فرهنگیان» پرداخته است. روش پژوهش از نظر اهداف کاربردی ، از نظر داده ها کمی و از نظرماهیت و روش مطالعه همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ستادی دانشگاه فرهنگیان در سال 1393 تشکیل می دهد. برای انتخاب گروه نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه اچ. اس. بولا تعداد 511 نفر(297 مرد و 214 زن )انتخاب گردید. ابزار سنجش پژوهش حاضر را دوپرسشنامه 30 سوالی فرهنگ سازمانی رابینز (1991)و 31 سوالی رضایت شغلی کارکنان کنان (2002،نقل از مقیمی ) تشکیل می دهد که اعتبار آنها به وسیله آلفای کرونباخ(961/0 و 927/0)محاسبه شد و روایی ابزار به وسیله روایی صوری به دست آمد. جهت بررسی فرضیه ها، ابتدا شاخص های توصیفی محاسبه و سپس با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی و t دو گروه مستقل، داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که بین فرهنگ سازمانی و رضایت شغلی کارکنان دانشگاه فرهنگیان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. و مولفه های فرهنگ سازمانی حدود 32 درصد از تغییرات رضایت شغلی را تبیین می کند، که مقدار معناداری است. بین تمام متغیرهای فرهنگ و رضایت شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. و سه متغیر رهبری، کنترل و سیستم پاداش به ترتیب بیشترین تاثیر را بر رضایت شغلی داشته و پیش بینی کننده قوی برای رضایت شغلی می باشند. متغیر رهبری دارای بیشترین ارتباط با رضایت شغلی و متغیر یکپارچگی دارای ارتباط ضعیفی با رضایت شغلی کارکنان دانشگاه فرهنگیان بوده است. و بین متغیرهای سنوات خدمت و جنسیت رابطه معناداری با رضایت شغلی و فرهنگ سازمانی مشاهده نشد.