به منظور استفاده بهینه از گردشگری و با در نظر گرفتن آن به عنوان عاملی جهت بهبود کیفیت زندگی و همچنین توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع، ضروری است که کشور ها به عامل توسعه پایدار توجه بیش از پیش مبذول نمایند. مفهوم ظرفیت تحمل به عنوان یکی از مفید ترین ابزار و تکنیک های توسعه پایدار شناخته می شودظرفیت تحمل روانی یا ادراکی کمترین درجه لذت گردشگران که از جانب آنها پذیرفته می شود پیش از آنکه شروع به گشتن به دنبال مقاصد جایگزین نمایند و ازدحام مستقیم ترین نمود فیزیکی و روانشناختی افزایش تعداد دیدار کنندگان می-باشد در نتیجه در ارتباط تنگاتنگی با ظرفیت تحمل روانی و کیفیت تجربه سفر گردشگر قرار دارد.