همکاری رهیافتی برای عامل های تصمیم گیرنده است که بتوانند به یک توافق دوسرسود دست یابند در حالی که عامل ها به دنبال افزایش سود شخصی نیز هستند. در این مقاله به منظور ایجاد همکاری میان عامل های خودخواه، مدلی با استفاده از مسأله ی برنامه ریزی چند هدفی طراحی می شود. در این مطالعه تمام عامل ها نسبت به اهداف مشخص شده، توسط مدل های تحلیل پوششی داده ها ارزیابی و عامل های کارا و ناکارا و ابرکارا معرفی می شوند. آنگاه با تعیین سطحی از روابط و تعاملات میان عامل های ابرکارا و ناکارا، همکاری بین آن ها تعریف می شود. بدین ترتیب با طراحی این مکانیزم، عامل های خودخواه در جهت افزایش منفعت خود و منفعت کل سیستم تشویق به همکاری می شوند. الگوریتم ارائه شده با داده های شعب یک بانک ارزیابی و نتایج ارائه شده است.