بهره وری مفهومی است جامع و کلی که ضرورت آن جهت ارتقای زندگی انسان ها و ساختن جامعه ای پیشرفته و مرفه درک و اثبات شده است. افزایش رشد بهره وری در کشاورزی با توجه به ساختار ویژه اقتصادی کشور، می تواند ما را در جهت دستیابی به هدف های بلند توسعه یاری کند. یکی از عوامل اصلی در عدم بهره وری کشاورزی در ایران مسئله خرده مالکی و پراکندگی زمین های کشاورزی است؛ با توجه به تحقیقات حدود 60% از تولیدکنندگان محصولات کشاورزی در شرایط نظام های بهره برداری خرده مالکی فعالیت می کنند؛ که توجه به بهره وری این مزارع و شناسایی عوامل موثر در بهره وری آنها بسیار ضروری است. در این پژوهش با استفاده از تکنیک سلسله مراتبی ضریب تأثیرگذاری هر یک از عوامل اولیه مانند (آب، زمین، سرمایه، مهارت کشاورزی، مهارت فنی راننده ماشین آلات) و ثانویه مانند (حمایت های قیمتی دولت و غیر قیمتی دولت) در افزایش بهره وری تعیین گردید. داده ها به صورت میدانی و با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع آوری شد. در ابتدا با نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای، روستاهای کبودان، شمس آباد، خانقاه از منطقه کوه پایه، روستای کشمر از منطقه جلگه و روستای علی آباد از منطقه کویری انتخاب شد و در مرحله بعد، با توجه به اینکه در این تحقیق از روش سلسله مراتبی استفاده شده است، به صورت منظم کشاورزان پیشرو و نمونه هر منطقه جهت تکمیل پرسشنامه ها انتخاب شدند.