پایان نامه ی اینجانب به بررسی تاثیر وجوه شخصیتی شخصیتهای نمایشنامه های "هملت" نوشته ی "ویلیام شکسپیر"، "سارداناپولس" نوشته ی "لرد بایرن" و "کالیگولا" نوشته ی "آلبر کامو" بر اساس جامعه ی پسامدرن می پردازد. پیش از این ، این شخصیتها در حوزه های مختلف روانکاوی و جامعه شناسی توسط پژوهشگران مورد مطالعه قرار گرفته اند، با این حال از پس زمینه ای مشخص و معین که بعضا شاهزاده،پادشاه و نماینده ی طبقه ی خاصی هستند، بعید به نظر می رسد که در قالب شخصیتهای عادی جوامع متبلور شده باشند. این در حالیست که ما امروزه در جامعه ی پسامدرن شاهد تبلور نقشهای این افراد در افرادی از طبقات دیگر هستیم که گاه ممکن است توهم این جایگاه ها و یا استنباط غلط اقشار مختلف اجتماعی باعث بروز چنین موضوعی باشد. به نظر می رسد قدرت پرداخت این شخصیتها و وجوه مختلف آنها در درام نمایشی قابل تعمیم و گسترش به وجوه متنوع و متعدد شخصیتی انسان معاصر می باشد و طبق خوانش هرمنوتیکی که می توان از این سه اثر داشت، این امر می تواند به کرات در جوامع مختلف بظهور برسد. این نکته خبر از شناخت جامع درام نویسان فوق از وجوه جهانشمول انسانی می دهد. بدیهی است این پایان نامه به تحلیل تک تک این شخصیتها، طبقه ی اجتماعی آنها،انگاره های ذهنی و انطباق آنها با انسان امروزی توجه نشان می دهد.