برای درک رابطه ساختمان با محیط ابتدا بایستی به دیدگاه انسان در مورد محیط و یا به طورکلی نسبت به طبیعت ، نظر داشت. اساس ساختن، دست اندازی به طبیعت است. نوع این دست اندازی ارتباط بسیار نزدیک با طرز تفکر انسان در مورد طبیعت دارد. در بسیاری از فرهنگ های شرقی، ارتباط کاملاً نزدیکی بین انسان و طبیعت وجود داشته و امروزه نیز گاهی این ارتباط به چشم می خورد. انسان خود را جزئی از طبیعت می دانسته به این دلیل در ارتباط چندگانه با آن بوده است. این ارتباط به هردو امکان ادامه زندگی می داده است. چنین ارتباطی بین طبیعت و انسان در جوامع غربی نیز وجود داشته اما بعدها جهان بینی مسیحی آن را تغییر داد. این ارتباط دوگانه از طریق مسیحیت تبدیل به ارتباط مثلث شد، براساس این تفکر طبیعت را خدا خلق کرده و بشر بایستی از آن استفاده کند. به این ترتیب جمعاً با خود انسان نیز یگانه به حساب می آمدند، براساس تثلیث غربی یک رشته از روابط دوگانه به وجود می آمدند. کلمه موزه مشتق از کلمه (میوزیوم museum) لاتین است که آن نیز از کلمه «موسیون musyon» یونانی گرفته شده است و در اصل جایگاه و معبد «موزه ها» است. بنابر اساطیر یونان باستان موزه ها یا «موس» ها الهه یونانی بودند که پدرشان زیوس و مادرشان منموسونه (menmosune) بود. هریک از موزه ها مظهر یکی از هنرهای رایج یونانی بودند. مثلاً یکی الهه یا موزه شعر بود و دیگری موسیقی و دیگری تاریخ. در حال حاضر ، موزه موسسه ای است که به گردآوری ، مطالعه و محفوظ داشتن اشیاء نمایانگر طبیعت و بشر می پردازد تا آن ها را به ظاهر آگاهی ، آموزش و لذت ، پیش چشم همگان بگسترد. به امتیاز این تعریف ، واژه موزه نه تنها موسسات حامل این نام را دربر می گیرد ، بلکه همچنین شامل نگارخانه های هنری غیر تجاری ، تالارهای نمایش آثار نقاشی ، گنجینه های مذهبی و غیر مذهبی ، برخی از ابنیه های تاریخی ، نمایشگاه های دائمی در هوای آزاد و. . . نیز می شود.