با توجه به اینکه کرج، یکی از پرجمعیت ترین شهرهای ایران و از مراکز اصلی صنعتی و اقتصادی کشور است، در سال های اخیر فعالیت های عمرانی در این منطقه رشد قابل توجهی داشته است و با گسترش شهرنشینی، هرروز نیاز بشر به ساختن ابنیه فنی افزایش می یابد. با توجه به توسعه ساخت وسازها و لزوم به گودبرداری، در این پژوهش بر اساس نتایج آزمون های صحرایی و آزمایشگاهی که در محدوده موردمطالعه به تحلیل های مربوط به پایداری گود در حالت های مختلف پرداخته شده است. بدین منظور از نرم افزار slide(rocscience ltd. (2002)) استفاده شده است. محدوده موردمطالعه شامل قسمتی از شهر کرج میشود که شامل دو بخش است بخش اول شامل مسیری شرقی – غربی است که بین جهان شهر تا کمال شهر واقع شده است و بخش دوم مسیری شمالی - جنوبی است که از جهان شهر تا سهراه اندیشه قرار دارد . تحلیل ها در وضعیت های مختلف عادی، شبه استاتیک، وجود بار ساختمان همسایه در فاصله 1، 3 و 5 متری از لبه گود و درنهایت وجود آب زیرزمینی در اعماق 8، 10 و 15 متری از سطح زمین انجام شده است. بخش غربی از ابتدای مسیر (بلوار شهید بهشتی در کمالشهر-ایستگاه مترو پیشاهنگی) تا سه راه رجایی شهر ادامه دارد. توالی خاک این منطقه از بالا به پایین شامل ماسه با دانه بندی بد همراه بالای (sp-sm)، شن با دانه بندی بد همراه بالای (gp-gm) و cl-ml است که با حرکت به سمت شرق از ضخامت آن ها کاسته شده و توسط رس، ماسه رس دار (sc) و گراول جایگزین آن ها می شوند. بخش مرکزی از سه راه رجایی شهر تا سرحد آباد ادامه دارد. خاک های این منطقه شامل: gw،gm-gc،gm،sm-sc،sc،sm است. مقدار ماسه در ابتدای این بخش به صورت لایه حدود 5 متری بین لایه های گراولی قرار دارد که به سمت چهارراه کارخانه قند مقدار آن افزوده می شود و به 20 متر می رسد پس ازآن نیز روند نزولی را طی می کند به طوری که در انتهای این بخش ضخامت آن به صفر می رسد. بخش جنوبی نیز از سرحد آباد تا سه راه اندیشه (ابتدای بلوار ولایت) ادامه دارد. توالی خاک های این منطقه بیشتر از شن لای دار تشکیل شده است. لایه های خاک این منطقه در رده های gw،gm-gc،gm، gp، gc و gp-gc قرار می گیرند. در حالت عادی در بخش غربی به طور متوسط عمق پایداری گود 3 متراست و در بخش مرکزی در مقاطع ((sections 3، 6، 7، 13 و 14 عمق پایدار گود 1 متر، در مقاطع 9، 10 و 11 عمق پایدار 2 متر و در مقاطع 1 و 15 عمق پایدار 3 متر است و در باقی مقاطع بخش مرکزی نیاز به پایدارسازی دیواره گود است. همان طور که در بالا اشاره شد خاک های بخش جنوبی گراولی و درشت دانه هستند و از ضریب اطمینان پایینی برخوردارند و جز در مقاطع 4 و 14 که عمق پایدار گود 1 متر است در باقی مقاطع برای گودبرداری قائم باید تمهیدات پایدارسازی انجام پذیرد. در وضعیت شبه استاتیک نتایج بدین گونه بود که در بخش غربی نتایج تحلیل ها مشابه حالت عادی شد جز در مقطع 7 که 1 متر کاهش عمق گودبرداری نسبت به حالت عادی را داشتیم. در بخش مرکزی در مقاطع 5، 13 و 14 کاهش 1 متر عمق پایدار گود نسبت به حالت عادی را داشتیم و در مقاطع بخش جنوبی مانند حالت عادی تنها در مقاطع 4 و 14 امکان گودبرداری پایدار وجود داشت. در حالت وجود آب زیرزمینی در عمق های 8،10 و 15 متری نتایج به دلیل این که سطح آب پایین تر از گوه گسیختگی قرارگرفته تفاوت چندانی با نتایج روش تعادل حدی در حالت عادی ندارد. درنتیجه الگوی گودبرداری در این مرحله مشابه الگوی گودبرداری در حالت عادی شد. نتایج روش تعادل حدی برای وضعیت بار ساختمان همسایه در فاصله 1 متری نشانگر این بود که بخش غربی ازلحاظ پایداری گود برای این حالت به 2 زون تقسیم است زون اول شامل مقاطع 1، 3، 7 و 9 است که عمق پایدار گود 1 متر دارند و زون 2 شامل مقاطع 2، 4، 5، 6، 8 و 10 با عمق پایدار گود 2 متر است. در بخش مرکزی نیز شامل 2 زون بود زون اول با عمق گود پایدار 1 متر شامل مقاطع 3، 5، 6، 7، 9، 10، 11، 13 و 14 بود و زون 2 با عمق پایدار گود 2 متر مقاطع 1 و 15 را شامل می شد. در بخش جنوبی جز مقاطع 4 و 14 که عمق پایدار 1 متر داشتند باقی مقاطع امکان گودبرداری پایدار را نداشتند.