این پژوهش به بررسی رابطه بین محافظه کاری مشروط و نامشروط حسابداری و اطمینان بیش از حد مدیریت می پردازد و آثار نظارت بیرونی قوی بر این رابطه را مورد بررسی قرار می دهد. در این پژوهش برای اندازه گیری اطمینان بیش از حد مدیریت از دو مقیاس مازاد سرمایه گذاری و نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام استفاده شده است. محافظه کاری مشروط بر اساس مدل تعدیل شده باسو و محافظه کاری نامشروط بر اساس دو مقیاس اقلام تعهدی و ضریب چولگی گیولی و هاین اندازه گیری شده است. در این پژوهش نتایج حاکی از وجود رابطه منفی و معنادار بین محافظه کاری مشروط و نامشروط با اطمینان بیش از حد مدیریت است.