در بسیاری از موارد، بخش عمده ای از نیروهای ارتعاشی تولید شده به وسیله ی منابع دینامیکی )حرکت قطارها، حفاریهای انفجاری در ساخت جاده ها و استخراج معادن، کوبیدن شمع ها و...) به صورت امواج رایلی نزدیک سطح خاک گسترش یافته وارتعاش ناشی از آنها، از طریق فنداسیون به سازه های اطراف منتقل می شود. در چنین شرایطی، حفاظت برخی از مناطق و یا سازه های حساس در مقابل ارتعاشات امری ضروری است که با کمک سیستمهای عایق ساز عملی میشود. در این پایان نامه، با مدل کردن منبع ارتعاشی، هندسه سیستم عایق سازارتعاشی، و همچنین مواد پرکننده این سیستم، به بررسی اثر هندسه و نوع مواد پرکننده سیستم، در کاهش ارتعاشات پرداخته شده و به سوالات زیر پاسخ داه خواهد شد: موثرترین ابعاد ترانشه های مستطیلی برای کاهش ارتعاشات دینامیکی یک منبع ارتعاشی چیست؟ موثرترین ماده ی پرکننده ی ترانشه ها در کاهش ارتعاشات در هر یک از حالات محرک و مقاوم کدام است؟ آیا این ماده ی پرکننده در همه ی بازه های فرکانسی ارتعاشی بهترین عملکرد را دارد؟ آیا در نظر گرفتن ترانشه ها با هندسه ای متفاوت (غیر مستطیلی) باعث کاهش بیشتر ارتعاشات خواهد شد؟ وتاثیر زاویه ی این ترانشه ها در کاهش ارتعاشات به چه میزان است؟ محدوده ی کاربرد ایده های فوق الذکر در چه بازه ی فرکانسی می باشد؟