چکیده ایجاد و بهبود حافظه سازمانی، یکی از شیوه های مدیریت منابع فکری و فرهیخته است. سازمانها بایستی راجع به تلاشهای گذشته و شرایط محیطی خود دانشی را در حافظه نگهداری کنند و وقتی که سازمان مطلبی را می آموزد، از آن پس بایستی نتیجه آن مطلب در دسترس باشد. ثبت و ضبط مطالب به صورت مکتوب تنها یک فرم از حافظه سازمانی است. آشکارترین محل در این زمینه گنجینه های اطلاعاتی همچون کتابچه شرکت، پایگاههای داده، سیستم های نگهداری فایل ها و حتی داستانها و حکایتها می شود. علاوه بر این، حاقظه افراد نیز یکی دیگر از محلهای اصلی نگهداری و حفظ دانش سازمانی هستند که هر چه این منابع مجهزتر باشند، حافظه سازمانی تقویت شده و می تواند اثرات مختلفی بر عملکرد شرکت داشته باشد که باید در مورد آن به مطالعه پرداخت.