نام پژوهشگر: مجتبی بیرامی

تکنیک بازخورد در فرایند ارزشیابی توصیفی: تحلیلی آسیب شناسانه از چگونگی اجرا و ارائه راهکارهایی برای بهبود آن
پایان نامه دانشگاه تربیت معلم - تهران - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی 1393
  مجتبی بیرامی   حمیدرضا حسن آبادی

زمینه مساله: نتایج پژوهش های مختلف نشان داده است که ارزشیابی توصیفی نتوانسته است در ارتقای کیفی و حتی کمی یادگیری دانش آموزان موثر باشد که در این بین نحوه ارائه بازخوردها توسط معلمان به عنوان عامل بسیار مهم در ناکامی نظام ارزشیابی توصیفی در دستیابی به اهدافش محسوب می شود. هدف: لذا، پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی نحوه ارائه بازخورد های معلمان به دانش آموزان در سیستم ارزشیابی توصیفی و ارائه راهکارهایی برای بهبود انجام شد. روش: بدین منظور، 351 نفر از معلمان (52 مرد، 299 زن) مقطع ابتدایی استان البرز که در سال تحصیلی 93-92 در پایه اول تا ششم مشغول به تدریس بودند به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. داده ها به روش پیمایشی و از طریق پرسشنامه محقق ساخته 42 گویه ای که روایی محتوایی آن توسط گروهی از استادان تایید شده بود جمع آوری گردید. ضریب پایایی پرسشنامه نیز از طریق آلفای کرونباخ 80/0 برآورد شد. جهت تحلیل داده های پژوهش از همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس دو راهه و آزمون t برای دو گروه مستقل استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اثر اصلی جنسیت و پایه کلاسی تدریس معلمان بر برخی از مولفه های بازخورد (بازخورد راهبردی و بازخورد با توجه به عملکرد تحصیلی) معنادار بود ولی نتایج حاصل از این آزمون اثر اصلی عامل دوره های ضمن خدمت را معنادار نشان نداد. به علاوه نتایج نشان داد که معلمانی که معتقد بودند که تعداد دانش آموزان بالا مانع ارائه بازخوردهای اثربخش نمی شود بازخوردهای راهبردی بیشتری را نسبت به همکاران خود که نظر منفی به این مسئله داشتند، ارائه کرده بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر آسیب های حوزه بازخورد عبارتند از: 1. ناکارآمد بودن دوره های آموزشی برگزار شده در افزایش توانمندی معلمان در خصوص بکارگیری بازخوردهای توصیفی اثربخش و سازنده 2. تراکم بالای دانش آموزان در کلاس های درس 3. عدم آمادگی معلمان در کلاس های پرجمعیت برای ارائه بازخورد و داشتن چنین نگرشی که در کلاس های پرجمعیت نمی توان بازخوردهای اثربخش ارائه کرد 4. بکارگیری معلمان مرد در پایه های پایین (اول ، دوم و سوم) 5. پایین بودن سطح دانش معلمان در رابطه با موضوع بازخورد 6. عدم ارائه بازخوردهای انگیزشی و راهبردی مناسب در مقاطع پایین 7. داشتن نگرش مثبت و مساعد عمده ی معلمان نسبت به مولفه های اصلی نظام ارزشیابی سنتی. با توجه به آسیب های موجود راهکارهایی برای بهبود ارائه گردید.