طی پنجاه سال اخیر در مقایسه با پنج قرن گذشته، میزان فقر در همه کشورهای جهان از کاهش چشمگیری برخوردار بوده است.با این حال هنوز فقر به عنوان یک پدیده هولناک مانعی برای توسعه پایدار بوده و زندگی بشر را مورد تهدید قرار داده است.در سال های اخیر در کشور ما نیز این مسئله مورد توجه گسترده ای قرار گرفته است.با این حال علی رغم این تلاش و صرف منابع مالی قابل ملاحظه ای تحت عنوان کمک به اقشار و مناطق محروم هنوز حجم وسیعی از فقر و محرومیت ملاحظه می شود. هدف اصلی این تحقیق بررسی نحوه اثر گذاری متغیرهای بعد خانوار، بیکاری، رشد اقتصادی، سرمایه های مادی، سطح تحصیلات و تورم بر پدیده فقر می باشد.دستیابی به این هدف با طرح شش فرضیه پی گیری شده است. این مطالعه دوره زمانی 1370 تا 1390 را دربر می گیرد.در این مطالعه با استفاده از روشهای اقتصاد سنجی نسبت به برآورد و تخمین ضرایب و شدت تاثیر گذاری هر یک از متعیرهای مستقل مدل بر حجم فقر در کشور اقدام شده است.