در این تحقیق، عملکرد پتانسیومتری چهار غشاء مختلف مبتنی بر پلیمر هادی پلی پیرول که با آنیون های مختلفی نظیر کلراید، فلوراید، پرکلرات و نافیون دوپ شده است، به عنوان الکترود حساس به آنیون فلوراید، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. برای انجام فرآیند الکتروپلیمریزاسیون، از روش روبش چرخه ای پتانسیل، توسط روبش پتانسیل در محدوده v 85/0+ - v 0 (در طی 10 چرخه) استفاده شد. مغز مداد گرافیت به عنوان الکترود کار در محلولی که نسبت به پیرول m 1/0 و نسبت به هر یک از آنیون های دوپ شده m 1/0 می باشد، به کار گرفته شد. آنیون های فلوراید توسط یک فرآیند تعویض یونی با مدت زمان 24 ساعت، به داخل بافت پلیمری نفوذ پیدا کردند. پس از بررسی نتایج، مشخص شد که غشاء های پلی پیرول/فلوراید و پلی پیرول/نافیون پاسخی نسبت به غلظت آنیون فلوراید نشان نمی دهند. در صورتی که دو غشاء پلی پیرول/پرکلرات و پلی پیرول/کلراید، دارای پاسخ شبه نرنستی و تکرار پذیری بالا می باشند.