نام پژوهشگر: حسین علی امدادی
حسین علی امدادی فرهاد حنیفی
سرمایه گذاری به عنوان یک تصمیم مالی همواره دارای دو مولفه ریسک و بازدهی بوده که مبادله این دو، ترکیب های گوناگون سرمایه گذاری را عرضه می نماید. بررسی رابطه بین ریسک و بازده و همچنین شناخت عوامل ریسک یک امر ضروری برای سرمایه گذاری و باعث شناخت بهتر سرمایه گذاران در بازار سرمایه می شود. هدف این پژوهش، مطالعه ی اثر پدیده ی کوچ بر بازدهی سهام شرکت های مورد معامله در بورس اوراق بهادار تهران است. لذا ابتدا پرتفوهایی بر اساس مدل سه عامله فاما و فرنچ تشکیل ، بازده ماهانه آنها استخراج و سپس متغیرهای اندازه شرکت ، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار سهام و عامل بازار محاسبه گردید. در نهایت با شناسایی کوچ ارزشی- رشد و اندازه شرکت ها در سالهای مختلف و با استفاده از مدل رگرسیون خطی چندگانه تاثیر عوامل مذکور روی بازده سهام مورد آزمون قرار می گیرد.این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی است ،برحسب نحوه گردآوری داده ها , تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است.جامعه آماری این تحقیق کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بین سالهای 1381 تا 1392 می باشد . ? نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که در سه فرضیه اول سرمایه گذاری در سهام کوچ نمی تواند بازده بیشتری از بازده مورد انتظار ایجاد نماید و ضمناً در فرضیه چهارم رابطه معکوسی بین سهام کوچ کننده و بازده واقعی وجود دارد لذا سرمایه گذاری در این نوع سهام پیشنهاد نمی گردد. ? نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد سهامی که در پرتفوی یکسانی در سال بعد از سال تشکیل پرتفوی قرار دارند دارای بازده واقعی بیشتری نسبت به بازده مورد انتظار می باشند لذا شناسایی و سرمایه گذاری در این نوع سهام پیشنهاد می گردد. دو فرضیه اول مربوط به کوچ ارزشی- رشدی با نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار بالاو پایین و دو فرضیه مربوط به اندازه شرکت که در فرضیه سوم کوچ اندازه ازبزرگ به کوچک و فرضیه چهارم ، کوچ از اندازه کوچک به اندازه بزرگ بوده است .برای آنکه نتایج چهار آزمون مبنایی برای تأیید و یا عدم تایید وجود پدیده ی کوچ سهام در بورس اوراق بهادار تهران قرار بگیرد این نتایج با نتایج آماری شرکت هایی که در دو دوره متوالی در پرتفویی یکسان از نظر اندازه و نسبت بوده و بعبارتی کوچ نداشته اند، مقایسه شده است