ین پژوهش در جستجوی پاسخ به این سوال است که نقشه های راهنمای شهری در ایستگاه های اتوبوس رانی تهران، از نظر بصری دارای چه معضلاتی هستند؟ به عبارت دیگر، میزان خوانش این نوع از نقشه ها برای مخاطب، چه میزان است؟ ین پژوهش می تواند از این جهت حائز اهمیت باشد که در مدیریت حمل و نقل شهری، به خصوص بحث حمل و نقل عمومی، مفهوم «زمان» و بهبود هدررفت آن می تواند در بازدهی و ساماندهی ترافیک روزانه ی مسافران شهری، تأثیرگذار باشد. و از این جهت، خوانش بصری نیز می تواند به عنوان یکی از راه کارهای بهبود هدر رفت زمان، محسوب گردد. در نهایت، با بررسی یافته ها، نتیجه ی حاصله، نشان دهنده ی این موضوع است که عدم طراحی مناسب گرافیکی در عناصر بصری، مانع از خوانده شدن راحت نقشه های راهنمای شهری واقع در ایستگاه های اتوبوس رانی تهران می شود و همچنین رعایت عواملی چون نشانه های مکان یاب و مسیریاب و نیز ایجاد فاصله ی مناسب میان خیابان ها و ایستگاه ها، در طراحی این نقشه ها، باعث خوانش بهتر آن ها می گردد.