کلاچ مورد مطالعه تشکیل شده است از دو دیسک دوار که درون یک محفظه استوانه ای بسته، پرشده با سیال مگنتورئولوژیکال، قرار می گیرند و حول محور خود می چرخند. با اعمال جریان الکتریکی، گذرنده از سیم پیچی که درون استوانه جاسازی شده است، یک میدان مغناطیسی درون استوانه ایجاد می شود وبه تبع آن ذرات فرومغناطیس معلق در سیال در راستای شار میدان آرایش می گیرند. در چنین شرایطی، سیال به حالت نیمه صلب در می آید و با افزایش لزجت نامی آن، گشتاور مقاوم سیال در برابر دوران دیسک افزایش می یابد. بزرگی گشتاور مقاوم توصیف شده نه تنها به پارامترهای طراحی کلاچ بلکه به شدت جریان گذرنده از سیم پیچ مغناطیسی آن بستگی دارد. بر این اساس برای یک کلاچ مگنتو رئولوژیک مشخص، می توان با تغییر ولتاژ دو سر سیم پیچ،گشتاور انتقالی را مدیریت نمود.