کودکان، بخش مهمّی از اعضای یک جامعه را تشکیل می دهند که مانند بزرگسالان آن جامعه، دارای حقوق و تکالیفی می باشند. حقوق کودکان مساوی است با تأمین نیازهای آن ها، به عبارت دیگر همه ی نیازهای یک کودک، صرف نظر از تکالیفی که دارد، باید تأمین شود. بنابراین حمایت از حقوق کودک، از دوجهت ضروری است، اوّل: باعث می شود کودک کنونی ، از حقوق خود درجهت رشد و بالندگی برخوردار شود، و دوّم: این که، این حمایت باعث می شود، این کودکان در آینده ، به بزرگسالانی مطلوب و بالنده تبدیل شوند و در نتیجه جامعه از امنیّت و سلامت بیشتری برخوردار بوده ودر مسیر تعالی، حرکت کند. حال، اگر این حمایت به نحو مطلوب صورت نپذیرد، و حقوق کودکان، ضایع شود با کودکان در معرض خطر، مواجه می شویم که قابلیّت بزه دیدگی و بزهکاری را دارند، - البتّه کودکان بزهکار به نوعی بزه دیده هم محسوب می شود- و اگر از حقوق کودکان، تخطّی شود، یعنی علاوه بر عدم حمایت از آن ها، این حقوق نقض شوند قطعاً با کودکان بزه دیده مواجه خواهیم شد. در سال های اخیر، در مباحث جرم شناسی، به موضوع بزه دیدگان توجّه بیشتری شده، در خصوص اطفال بزه دیده نیز، گام هایی برداشته شده. امّا این حمایت از اطفال بزه دیده، به خصوص در قوانین داخلی، بیشتر، حمایت کیفری است؛ و حمایت های غیرکیفری، کمتر به صورت مستقیم مورد توجّه قرار گرفته است. در خصوص اطفال بزه دیده، آن چه مهم است رفع صدمات و تسکین آلام طفل است، که این مهم با حمایت های غیرکیفری، بهتر برآورده می شود. لذا در این تحقیق، سعی می شود چالش های مربوط به حمایت های غیرکیفری از اطفال بزه دیده البتّه با تکیه بر شهر مشهد، بررسی شود، تا با شناسایی مشکلات موجود و تلاش در جهت حذف آن ها، گامی در جهت بازگرداندن کودکان بزه دیده به آغوش جامعه و لااقل جلوگیری از بزه کاری آنان، برداشته شود. کلیدواژه ها : طفل بزه دیده، حمایت غیرکیفری، چالش ها، شهر مشهد.