دولت زندیه، از زمره دولتهای مستعجلی بود که پس از جنگ قدرت بین رقبای مختلف، در ایران پدید آمد. در طول زمامداری زمامداران آن به غیر از منازعات خانوادگی-که دائماً در جریان بود- قبایل و سرداران و والیان متخاصم تا زوال سلسله مزبور با حکامش کشمکش داشتند. بنابراین مناطق تحت نفوذ زندیه تمامی ایران تحت تسلط اسلافشان یعنی صفویه و افشاریه (دوره نادرشاه) را در بر نمی گرفت. اگرچه زندیان بر تمامی ایران تسلط نداشتند، ولی دولتهای اروپایی هلند و انگلیس و فرانسه، در برقراری ارتباط با زندیه در قبال معاهدات تجاری و گاه نظامی با هم به رقابت می پرداختند. از دیگر موارد قابل ملاحظه در این دوره می توان به مطامع دو دولت همسایه روسیه و عثمانی، اشاره کرد.