چکیده : انسان امروزی که در جهانی پرهرج و مرج زندگی می کند، نیازمند دست یابی به شیوه هایی است که پاسخگوی فشار های زمانه بوده و محیطی امن و مطلوب را بوجود آورد. بنابراین دستیابی به مکانی آرام و مصون از تزاحم های محیط، برای زیستن در کنار یکدیگر در واحدی به نام خانه ومحیطی به نام همسایگی ضرورتی غیر قابل انکار است. در گذشته اصل آرامش و خلوت خانوادگی در نتیجه ترکیب هندسی خانه های قدیمی باحیاط مرکزی و ساختمان دور به صورت چهار فصل میسر می شد که این در واقع محصول شرایط اقلیمی نیز بود و همچنین تراکم مسکونی هم از همین طریق تامین می شد. ولی امروز این ترکیب تغییر پیدا کرده و خصوصیت هندسی خانه ها از حیاط مرکزی به ساختمان شمالی جنوبی و تغییر تراکم با افزودن تعداد طبقات و ایجاد فاصله تغییر کرده است ، از سوی دیگر تغییر روش زندگی و استفاده از اتومبیل که امری ضروریست باعث خالی شدن بافت قدیمی شهر ها و مخروبه شدن آنها شده است . در این راستا پروژه حاضر قصد دارد به بررسی اصول معماری گذشته در یزد و همچنین چگونگی ساخت و ساز های جدید در بافت قدیمی پرداخته تا شاید بتوان راهکاری پیدا نمود تا از خرابه گزینی بافت های قدیم و حاشیه نشنی شهر جلوگیری نمود و نیز بتوان دوباره روح شادابی ، صمیمیت و همبستگی را در کوچه محله ها احساس نمود.و این ملزم به دانستن اصول معماری سنتی و اصیل گذشته و نیاز های ضروری امروزی است و تلفیق این دو خود کاری هنر مندانه است. در این راه از منابع و ادبیات عام معماری و کتب موجود در زمینه رویکرد پژوهش و مسائل مربوط به آن بهره گرفته شده است